Historia bursztynu rozpoczeła się od tego, że żywica drzew trafiła do morza poprzez system rzeczny i po zmianie środowiska z lądowego na morskie poprzez zmiany fizykochemiczne zwiększyła swoją twardość , temperaturę topnienia. Drobne fragmenty bursztynu przemieszczały się wzdłuż brzegów , gdzie powstawały ich osady.
Bursztyn bałtycki pochodzi z żywicy sosny, która rosła na terenach od północnej Europy aż po góry Ural. Ten konkretny typ jest wydobywany od przynajmniej 13 000 lat w krajach nadbałtyckich przez jego przemieszczanie się dzięki morzu, a nawet w głębi lądów poprzez dawne ruchy lodowców. Największym potentatem w wydobyciu światowego bursztynu jest Rosja, najbogatsze są złoża umiejscowione na terenie Obwodu Kaliningradzkiego.
Największym potentatem w wydobyciu światowego bursztynu jest Rosja, najbogatsze są złoża umiejscowione na terenie Obwodu Kaliningradzkiego.
W naszej szerokości geograficznej powszechnie stosujemy nazwę ogólną „bursztyn bałtycki” , każdy typ tego surowca posiada jednak odpowiednią nazwę do miejsca jego występowania np. bursztyn występujący na terenie Ukrainy nazywamy bursztynem ukraińskim.
Bursztyn bałtycki jest mieszaniną związków chemicznych pochodzenia organicznego , ma muszlowy przełam oraz tłusty połysk. Po jego silnym pocieraniu lub podgrzaniu wydziela żywiczny zapach. Jego cechą szczególną jest to , że występuje w różnorodnych odmianach przez co rozumiemy różne stopnie przezroczystości i barwy. Każdy z Nas, kto widział ten surowiec na własne oczy powie, że jest on barwy żółtawej w różnych odcieniach, ale może też być mlecznobiały, czerwonawy, brunatny i inne. Oprócz samego koloru w zależności od ilości gazów w jego składzie może być przezroczysty lub nawet przeświecający jak i mętny. W bursztynie często spotyka się szczątki dawnej fauny i flory, dzięki czemu jesteśmy w stanie określić precyzyjnie z jakiego okresu pochodzi , są to tzw. inkluzje.